Choroby genetyczne w hodowlach Akit
CHOROBY GENETYCZNIE UWARUNKOWANE
(Na podstawie artykułu: “Walka z piętnem chorób genetycznych” Jerold S. Bell)
Ciemną stroną hodowli psów rasowych jest występowanie poważnych schorzeń w rasie. Nikt nie chce powoływać na świat chorych psów, ale nie ma idealnych psów i niemal każdy pies przenosi jakieś niekorzystne geny. Reakcje hodowcy na pojawienie się w hodowli psa z poważną genetyczną chorobą są następujące:
- zaprzeczenie: To nie jest genetyczne schorzenie, to musiało być spowodowane przez coś innego.
- złość: To nie fair! Dlaczego to przydarza się w mojej hodowli?!
- pertraktacje: Mój pies ma ponad 100 potomków i wszyscy są zdrowi. Wiec ten jeden chory się właściwie nie liczy, prawda?
- depresja: Dobre imię mojej hodowli jest zrujnowane! Nikt nie będzie chciał ze mną współpracować.
- i na koniec - akceptacja: Mój pies przenosi poważny genetyczny problem. Ale przecież są metody by eliminować genetyczne schorzenia i pracować nad poprawą zdrowotności rasy.
Niestety większość hodowców nie wychodzi poza fazę zaprzeczenia. Szukają winy wszędzie i u wszystkich - tylko nie w genach swoich psów. Obwiniają właścicieli za złe żywienie, odchowanie; weterynarzy za złe leczenie i niestaranną opiekę, itd., itp. Walka z genetycznymi schorzeniami jest możliwa jedynie gdy nie ukrywa się chorób dotykających osobniki w danej rasie, nie zamiata wstydliwych tematów pod dywan, nie skupia się na plotkach tylko otwarcie dyskutuje o problemach zdrowotnych.
Walka o poprawę zdrowia w rasie - jest wspólnym wysiłkiem.
Ważne, aby diagnoza choroby była potwierdzona badaniami medycznymi. Kiedy pojawienie się poważnej choroby w danej linii jest potwierdzonym faktem - zaprzeczenie przechodzi czasem w oszukiwanie - co jest nie do zaakceptowania. Oszukiwanie zawsze w końcu uderza w samego hodowcę i jego hodowlę. Jedyną rzeczą, której taki hodowca nie widzi - jest to, że przede wszystkim oszukuje samego siebie…
Walka z chorobami genetycznymi jest możliwa tylko poprzez otwarte i konstruktywne omawianie problemów zdrowotnych. Nie można walczyć z czymś, czego istnienia nie przyjmuje się do wiadomości. Hodowcy powinni służyć informacją i poradą oraz wspierać tych, którzy stosują selekcję hodowlaną w kierunku ograniczania chorób w rasie. Hodowcy powinni interesować się rozwojem i zdrowiem szczeniąt, a potem dorosłych psów pochodzących z ich hodowli, utrzymywać przynajmniej od czasu do czasu kontakt z właścicielami, by docierała do nich zwrotna informacja o stanie zdrowia psów pochodzących z ich hodowli. Niektórzy hodowcy obawiają się nacisków tzw. środowiska niezainteresowanego ujawnianiem niewygodnych informacji.
Hodowca nie jest w stanie przewidzieć czy zapobiec każdemu problemowi zdrowotnemu. Ale kiedy dowiaduje się, że pies z jego hodowli taki problem rozwinął - ważne jest zainteresowanie i wsparcie okazane właścicielowi chorego psa.
Tak więc, pora odłożyć emocje na bok i zacząć współpracować dla dobra rasy.
Źródło: http://www.greynest.com/…/6-choroby-genetycznie-uwarunkowane